روانشناسي نوين

راهنمايي كامل براي تشويق يادگيري در كودكان خردسال:

كودكان يك مخرن ذخيره داخلي (درايو) براي اكتشاف دارند. فرزندانتان را به مشاهده ي جهان و شگفت زدگي و تعجب براي هرچيزي كه درآن است تشويق كنيد. ماريا مونتسوري معتقد بود كه همه ي بچه ها مانند “دانشمندان كوچك” رفتار مي‌كنند، به طوري كه آنها مشتاق مشاهده و ساختن اكتشافات “چه چيزي مي شود اگر” در مورد جهانشان هستند. نوزادان و كوكان نوپا محيط را تست مي كنند تا مشاهده كنند چه اتفاقي مي افتد زماني كه بطور مثال يك اسباب بازي را از بالاي صندلي بلند خود رها مي‌كنند يا در حمامشان با آب بازي مي‌كنند.اين درايو مربوط به اكتشاف همچنان با رشد آنها توسعه پيدا مي كند و آنها در چيزهايي كه برايش تلاش ميكنند مخاطره پذيرتر مي شوند، از ساختن گل و لاي به هم ريخته در باغ تا ايجاد يك پرورشگاه كرم در اتاق نشيمن.

كودكان با تصورات حيرت آور و تمايلات شديد براي كشف جهان متولد مي شوند. تشويق اين مورد در كودكتان – به او دركشف زيبايي ها و شگفتي هاي تمام چيزهاي اطرافش كمك مي كند.

ديدگاه كودك نسبت به جهان

به ياد داشته باشيد كه جهان كودكان شما بسته تر و كوچك تر از زمين است. ديدن جهان از نقطه نظر او مي تواند به شما كمك كند تا حس شگفتي يك كودك خردسال را كشف كنيد. سرعت آهسته ي حركت جهان او را به خاطر داشته باشيد.راهنمايي كردن كودكتان را ادامه دهيد و آماده ي توقف و بررسي هر آنچه كه توجه او را جلب مي كند باشيد- براي مثال يك پينه دوز يا يك گل: زماني كه او اتلاف وقت مي كند ناشكيبا نباشيد- با سرعت او سازگار شويد.

بهترين روش براي يادگيري كودكان كاركردن با اشيا است نه حرف زدن در مورد آن ها. اين امر مخصوصا وقتي كه آن ها جوان (خردسال) هستند مناسب است اما اين امر همچنين براي كودكان بزرگ تر و حتي بزرگسالان هم كاربردي است. وقتي بچه ها جوان (خردسال) هستند نه تنها چيزهايي را ياد مي گيرند بلكه ياد مي گيرند كه چگونه ياد بگيرند.هيچ كتابي با استفاده از كلمات و تصاوير براي توصيف جهاني كه پيرامون يك جوي كوچك يا زير يك كنده ي پوسيده وجود دارد، نمي تواند جايگزين ارزش وقت گذاشتن براي مطالعه ي دقيق چيزهاي واقعي شود. كتاب ها و ديگر مواد به كودكان كمك مي كنند تا قدرت درك و تجربه را با هم در ذهنشان ايجاد كنند، اما اساس بايد بر مبناي مشاهده ي مستقيم و تجربه ي دستكاري كردن گذاشته شود.

جهان بيرون از خانه

كودكان دوست دارند آزاد باشند، در اطراف بچرخند، از درخت بالا روند،انواع توت ها را بچينند، و مخروط هاي كاج ها را جمع آوري كنند.آنها از كمك به مراقبت از باغ خانواده و تغذيه حيوانات كوچك مثل اردك، خرگوش و مرغ لذت مي برند.آن ها خاطرات مادام العمر خود را از روزهايي كه صرف پياده روي با پدر و مادر خود در جنگل، بازي در يك نهر و راه رفتن در امتداد ساحل به دنبال يافتن صدف حلزون مي كنند، تشكيل مي دهند.شما احتمالا زندگي آزاد فرزندتان را با بيرون بردن او براي گشت و گذار و كمي پرسه زدن با او يا گرفتن او درپشت كولتان آغاز مي كنيد.

زماني را براي معرفي او به جهان خودتان اختصاص دهيد. حتي نوزادان بسيار كوچك هم جذب مناظر و صداهاي بيروني مي شوند-عبور ابرها بالاي سر، چشم انداز و بوي گل در باغ، باد و صداي خش خش برگ درختان. همه ي اينها تاثير قوي و ماندگاري بر جاي مي گذارند. اينكه آيا تابستان، پاييز، بهار يا تابستان است، هرفصلي زيبايي هاي مخصوص به خودش را دارد، به چيزهاي كوچك اشاره مي كنند: يك گل كوچك بيرون آمده از دل برف، يك صدف حلزون زيبا، يك برگ زيبا و كامل. همان گونه كه بچه شما بزرگ تر مي شود،همانطور كه شما درحال راه رفتن هستيد شروع كنيد به اشاره كردن به چيزهاي اشنا در اطراف خود: “نگاه كن اينجا خانه ي مادربزرگ است! گل هايي كه او بيرون از خانه اش پرورش مي‌دهد چقدر دوست داشتني هستند!” يا “خداي من، تو مي تواني لانه هايي كه پرنده ها در درخت ساخته اند را ببيني؟ آنها بعضي روزها تخم مي گذارند، و سپس پرندگان كوچكي آن بالا خواهند داشت” .در زمستان وقتي شما ردپاي حيوانات را در برف تازه مي بينيد مي پرسيد”چه كسي در اينجا راه رفته است؟”

ناظران سياره

ايده ي ديگر مونتسوري اين است كه كودكان ناظران زمين هستند و بايد ياد بگيرند از مكانهاي دور دستي مانندجنگل هاي انبوه، پوشش هاي يخ، همچنين طبيعت درون شهر و حومه محافظت كنند و آنها را براي آينده حفظ كنند. به فرزندانتان آموزش دهيد كه به زندگي احترام بگذارند. دركل، ما همه بخشي از شبكه زندگي و وابسته به تعادل ظريف درون اين جهان طبيعت، براي وجود خودمان هستيم. به عنوان مثال، بچه ها اغلب ياد مي گيرند كه به زمين به عنوان”خاك كثيف” فكر كنند، اصطلاحي كه در بسياري از مردم چيزي تند و زنننده را تداعي مي كند.

به بچه ها آموزش دهيد كه به خاك غني و به تمام حياتي كه آن (خاك) به سياره ما مي بخشد احترام بگذارند، به ضرورت مواظبت ازتمام موجودات زنده تاكيد كنيد. به فرزندتان آموزش دهيد كه برگ و گل ها را بي هدف نچيند و سپس آنها را به اطراف پرتاب نكند،و فقط آنها را براي يك هدف خوب جمع آوري كند. اين خوب است كه گاهي اوقات گلهاي وحشي را جمع آوري كنيد، سپس آنها را خشك يا پرس كنيد يا آنها را در گلدان آب قرار دهيد تا براي مدت زماني كه امكانش هست حفظ شوند.اما هرگز در چيدن هر گل وگياهي زياده روي نكنيد. به فرزندتان آموزش دهيد كه به آرامي بر روي زمين راه رود و تنها به اين فكر كند كه به چه چيزي نياز دارد. به فرزند خود ياد دهيد كه از جنگل ها و مراتع لذت ببرد و چيزي را آنجا رها نكند (زباله نريزد).

به او آموزش دهيد كه هرگز به بستر نرو اگر ديدي كه زباله اي بر روي زمين افتاده است، آن را بردار و نگه دار تا زماني كه بتواني دورش بياندازي. اين امر به ويژه در مورد بطري ها، شيشه هاي شكسته، قوطي ها و كيسه هاي پلاستيكي كه نه تنها ناخوشايند هستند بلكه همچنين مي توانند به حيوانات هم آسيب برسانند صدق مي كند. قوطي ها و شيشه هاي شكسته را با احتياط جمع آوري كنيد، شما ممكن است كه يك كيسه ي پارچه اي قديمي را بر روي شانه تان حمل كنيد، همان طور كه فرزندتان بزرگ تر مي شود به او يك كيسه بدهيد تا او هم زباله ها را جمع آوري كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-كودكان؛ دانشمندان كوچك

تمرين كردن باعث پرورش مهارت‌هاي كودك مي‌شود ولي با اين حال اغلب به درگيري جدي والدين و فرزندان مي‌انجامد. مادري مي‌گفت: «اليزابت اصرار داشت كه گيتار ياد بگيرد، ما براي او گيتار خريديم و براي آموزش او نيز معلم خوبي پيدا كرديم. اما او به زودي علاقه‌اش را به گيتار از دست داد و در نتيجه، ما براي واداشتنِ او به تمرين، هر روز درگيري داريم. به نظر شما بايد در اين كار پافشاري كنيم يا تسليم شويم؟»

وضعيت دشواري است؛ چون به پرسش‌هاي بسياري بايد پاسخ داده شود تا بتوانيد تصميم درستي بگيريد كه چه راه‌حلي مناسب است. كودك در چه سني بايد درس گيتار را شروع كند و چطور مي‌توان معلم يا كلاس مناسبي براي او انتخاب كرد؟ چطور مي‌توانيد اطمينان حاصل كنيد كه كودك براي انجام تعهدات خود آمادگي دارد؟ آيا كودك نااميد يا نافرمان است، يا اين كه بيش از حد براي او برنامه در نظر گرفته شده است؟ چطور مي‌توانيد كودك را تشويق كنيد كه از تمرينات خود لذت ببرد و مسئوليت تلاش لازم را بپذيرد؟

در اين مورد، هدف كوتاه مدت شما اين است كه كودك را واداريد كه به تمرين كردن بپردازد. در حالي كه هدف دراز مدت شما اين است كه به او كمك كنيد كه مهارت‌هاي لذت‌بخش جديدي را كه بعدها در زندگي به كارش مي‌آيد كسب كند. براي دستيابي به اين هدف‌ها يك يا هر دو راه حل‌ها را امتحان كنيد.مشاوره كودك تلفني

علايق و توانايي‌هاي كودك را با هم منطبق كنيد

براي اين كه از اين تلاش بيشترين بهره را ببريد، با فعاليتي آغاز كنيد كه متناسب با سن، ميزان رشد و علاقه كودك است.

براي او انتخاب‌هاي مناسبي فراهم كنيد و به او اجازه دهيد كه خودش انتخاب كند. قبل از اين كه تصميمي بگيريد، مطالعه و بررسي كنيد. به كلاس موسيقي برويد كه سازهاي زيادي را به افراد معرفي مي‌كند. از يك كلاس ژيمناستيك ديدن كنيد. به كنسرت موسيقي محلي كودكان و يا تاتر محلي كودكان برويد. نوارها يا كتاب‌هايي را از كتابخانه بگيريد كه مهارت‌هاي جديدي را به كودك معرفي مي‌كند. در مورد حالات ممكن، انتخاب‌ها، كلاس‌ها و مربي‌ها با معلم‌ها و والدين ديگر گفتگو كنيد. تا هنگامي كه كودك موقعيت‌هاي مختلف را نديده است و هنوز براي فعاليتي كه واقعا او را به هيجان آورده، آماده نيست، تصميم قطعي نگيريد.

در مورد آن فكر كنيد. اطمينان حاصل كنيد كه در مورد همه جنبه‌هاي مسأله مثلا زمان، هزينه و انرژي فكر كرده‌ايد و در مورد آن واقع‌بين هستيد. براي مثال، كودكي كه تصميم دارد يك اسكيت باز نمايشي شود، بايد چندين بار در هفته و احتمالا صبح خيلي زود به پيست برده شود. كودكي كه مي‌خواهد شنا ياد بگيرد، علاوه بر استخر، به سرويس رفت و آمد و وسايل شنا نياز دارد. ياد گرفتن ويلن نيازمند يك دوره آموزشي طولاني است. تمرين پيانو بعد از مدرسه، نيازمند يك پيانو و منظور كردن زمان مناسبي است كه طي آن، اتفاقات ديگر خانه مزاحم تمرين كودك نشود. به عبارت ديگر، كودك براي موفق شدن نيازمند كمك و پشتيباني شماست. هم شما و هم كودك بايد آن را جدي بگيريد.

قبل از اين كه قول بدهيد، پرس و جو كنيد. اگر كودك شما نسبت به يك فعاليت كه نيازمند فراگيري است، علاقه نشان مي‌دهد، ابتدا با يك متخصص مشورت كنيد تا بفهميد كه آيا زمان براي شروع آن مناسب است يا نه. كودك بايد آمادگي جسمي و روحي يك فعاليت را داشته باشد. سن نمي‌تواند معيار سنجش باشد زيرا هر كودكي در سن خاصي، از نظر فكري بالغ مي‌شود.

سعي كنيد سنجيده پول خرج كنيد. بلافاصله تصميم نگيريد كه پول زيادي را صرف خريد يك وسيله كنيد؛ تنها به اين دليل كه كودك شما مشتاق است كاري را شروع كند. مي‌توانيد، در آغاز، پيانو يا ويلن را كرايه كنيد يا از سازهاي مشقي و يا دست دوم استفاده كنيد، و يا ساز يكي از دوستان و آشنايان را امانت بگيريد، تا مطمئن شويد كه كودكتان واقعا استعداد و علاقه لازم براي اين كار را، دارد. به اين ترتيب، مي‌توانيد در صورتي كه كودك علاقه خود را از دست داد، بدون ناراحتي، از ضرر و زيان احتمالي جلوگيري كنيد.

كودك را مجبور نكنيد كه به كار ادامه دهد. حتي كودكي كه كاملا مصمم است پيانو نواز شود، ممكن است بعد از چند سال آموزش، واقعا به اين نتيجه برسد كه بهتر است فوتباليست شود. يا نقاش جواني كه شما همه امكانات را برايش فراهم كرده‌ايد، ناگهان تصميم مي‌گيرد رهبر اركستر شود. او را تشويق كنيد كه به فراگيري مهارت اوليه ادامه دهد،.لي بيش از حد پافشاري نكنيد. اين مسأله ارزش يك جنگ دائمي را ندارد. به اين حال، اگر كودك شما توانا و مشتاق است، با او قراردادي بنويسيد كه تمرين را به‌طور سبك‌تري انجام دهد. به ياد داشته باشيد كه هر چيزي كه او ياد بگيرد، براي تمام عمر برايش مفيد خواهد بود. ممكن است او نتواند يك نوازنده معروف شود، ولي حداقل مي‌تواند يكبار در هفته از كلاس موسيقي‌اش لذت ببرد. مهمترين چيز اين است كه او نسبت به خودش، احساس خوبي داشته باشد.

منبع:مركز مشاوره-مشاوره كودك آنلاين:پرورش مهارت‌هاي كودك

مهم نيست كه چرا كودك انتظار دارد شما بلافاصله درخواست او را برآورده كنيد. قدم اول شما اين است كه تجربه‌اي را كه مبناي چنين انتظاراتي شده است، تغيير دهيد.

گروهي عمل كنيد. هر كسي كه با كودك سروكار دارد، بايد به عنوان بخشي از حل مشكل عمل كند. اين افراد شامل پرستار كودك و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها نيز مي‌شود. هيچ چيز مانند اين عبارت آشنا از پدربزرگ كه مي‌گويد «آب‌نبات رو بده بهش بابا!» بدخلقي كودك را ابقاء نمي‌كند. همه بايد با نقشه شما همكاري كنند تا در نهايت، وضعيت موجود تغيير كند. اگر تمام افراد نمي‌توانند همكاري كنند و يا همكاري نمي‌كنند، ارتباط كودك با فرد مزبور بايد براي مدتي محدود شود. بدين ترتيب كودك مي‌فهمد كه والدين، از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها متفاوتند.

تجربه متفاوت كودك با مشاور كودك
خودتان نزد كودك باشيد. كودكان مي‌توانند به آساني به هديه‌هاي والدين، هنگامي كه از آنها به عنوان جايگزين‌هايي براي حضور فيزيكي (منظور اين است كه خود پدر يا مادر، نزد كودك حضور داشته باشند)، يا توجه و يا جبران حرف‌هاي تند قبل و يا راهي براي او وقت بگذاريد. هميشه، زمان‌هايي، به‌طور غير مشروط، به او محبت و توجه كنيد ـ زماني كه او آن را تقاضا نمي‌كند و يا از شما چيزي نمي‌خواهد. سپس به آن لحظه‌هاي ويژه را نيز اضافه كنيد.

لحظه‌هاي ويژه مي‌تواند خواندن يك قصه قشنگ در هنگام بازي كردن دو نفري و يا اين كه گفتگو در مورد وقايع روز بعد باشد. بگذاريد بداند كه اطرافيانش او را دوست دارند و براي ديگران ارزش دارد.

براي تغيير رفتار كودك برنامه‌ريزي كنيد
اگر مي‌خواهيد كودك رفتارش را تغيير دهد، بايد ابتدا رفتار خودتان را تغيير دهيد.

از پيش فكر كنيد. هنگامي كه جنجال شروع شد هر كجا كه هستيد براي پاسخگويي به خواستن‌هاي كودك آماده باشيد. در درجله اول، از مكان‌هاي عمومي كه در آنها چنان مضطرب مي‌شويد كه نمي‌توانيد با وجود نق‌نق كودك در مقابل خواسته‌هاي كودك مقاومت كنيد، بپرهيزيد. كودك بايد بداند كه شما جدي هستيد. بنابراين، طرح جديد خود را در منزل شروع كنيد. سپس قبل از رفتن به مغازه خواروبار فروشي به كودك بگوييد كه در آنجا تنها اشياء موجود در فهرست را خريداري خواهيد كرد. از او بخواهيد كه يك يا دو خوراكي دلخواهش را پيشنهاد كند و آنها را به ليست اضافه كنيد. سپس در راه خواربار فروشي مشاركت او را تحسين كنيد.

به گفته خود عمل كنيد. قبل از رفتن به مغازه، قانون را تكرار كنيد: بجز موارد موجود در فهرست، خريد ديگري انجام نخواهد شد. اگر كودك تقاضاي خوراكي ديگري مي‌كند، چند ثانيه مكث كنيد تا تقاضا را بررسي كنيد و سپس دليلي ارائه دهيد، مثلا: «نه، براي تو خوب نيست.» حرف خود را عوض نكنيد. ممكن است روش برخورد با جُرج چهار ساله كه دائما تقاضاي چيزهاي مختلفي مي‌كرد، براي شما هم مفيد واقع شود.

مادر جرج به او گفت كه تنها مي‌تواند در فروشگاه يك چيز را براي خودش انتخاب كند، و با هم تصميم گرفتند كه آن يك چيز كتاب باشد. براي به دست آوردن كتاب، جرج مي‌بايست هيچ چيز ديگري را درخواست نكند و آرام روي نيمكت مغازه بنشيند. اين روش موثر واقع شد.

هميشه تصميم خود را به‌طور واضح به كودك بگوييد كه چه چيزهايي را مي‌توانيد بخريد و چه چيزهايي را نمي‌توانيد بخريد. فرض كنيد كه كودك شما در ساعت هفت و سي دقيقه بعد از ظهر يك شيريني مي‌خواهد. به چشم‌هاي او نگاه كنيد و با لحني ثابت و دوستانه توضيح دهيد كه اين درخواست منطقي نيست چون الآن شام حاضر مي‌شود «ولي مي‌توني بعد از شام يكي بخوري».

تسليم نشويد. هنگامي كه تصميم خود را گرفتيد و به كودك گفتيد، به آن پايبند باشيد! حتي در صورتي كه كودك داد و فرياد مي‌كند و يا به اين سو و آن سو لگد مي‌زند، تسليم نشويد. مقاومت خود را محك بزنيد. به عنوان مثال بياييد در نظر بگيريم كه شما در قسمت خروجي سوپرماركت هستيد و كودكتان تاكنون پنجاه چيز مختلف، از شيريني تا شكلات و آدامس را در خواست كرده است. در حالي كه شما در حال پرداخت بهاي خريد خود هستيد، كودك شروع به جيغ زدن مي‌كند كه برايم شكلات بخر. صبر كنيد و دست و پاي خود را گم نكنيد. اين يك تجربه مهم يادگيري براي هر دو شماست.

از تحسين استفاده كنيد. به تدريج با رد فزاينده درخواست‌هاي كودك و كسب صبر بيشتر در مقاومت در برابر انجام خواسته‌هايش، سعي كنيد او را سخاوتمندانه براي تلاش‌هايش در زمينه همكاري تحسين كنيد ـ به ويژه براي قبول كردن «نه». گاهي بدون اين كه كودك درخواستي كرده باشد، چيزي را كه كودك معمولا درخواست مي‌كند، به او بدهيد. با اين حال، به اين كار عادت نكنيد زيرا بدين ترتيب، كودك انتظار آن را پيدا خواهد كرد و شما سر جاي اولتان برخواهيد گشت.

پيشرفت كودك را يادداشت كنيد. بسياري از والدين، استفاده از جدول را براي ثبت پيشرفت‌هاي كودك بسيار مفيد مي‌يابند. رفتار مطلوب را معين كنيد و سپس آن را بشماريد. كودك با پذيرفتن جواب نه و يا با اطاعت از فرامين شما نمره‌اي خواهد گرفت. نمره‌ها را با يكديگر جمع كنيد و در بيرون رفتن بعدي براي كودك جايزه‌اي به انتخاب خودش بخريد.

ياد بگيريد كه شكست نخوريد
برخورد كردن با توفان بداخلاقي و رفتار ضداجتماعي كودك در اماكن عمومي، به تصميم قطعي شما نياز دارد. در چنين شرايط ناخوشايندي، هيچ راه حلي بهتر از قاطعيت و پايداري والدين نيست. فرض كنيد كه در حال صرف شام لذيذي در يك رستوران دوست داشتني هستيد. لِسلي مي‌خواهد قبل از خوردن حتي يك قاشق از غذايش، تكه سوم كيكش را بخورد. شما مي‌گوييد: «نمي‌شود!» و او شروع به نق زدن مي‌كند.

يكبار به او تذكر بدهيد و در صورت لزوم او را از ميز شام دور كنيد؛ مثلا او را به داخل ماشين و يا اتاق خلوتي ببريد و تا هنگامي كه دست از بدخُلقي‌اش برنداشته و قول همكاري نداده است، او را به سر ميز شام برنگردانيد. اگر همچنان به رفتار ناپسندش ادامه داد، مجبور خواهيد شد او را به منزل برگردانيد. اين كار را انجام دهيد؛ حتي اگر اين تصميم باعث شود كه تفريح ساير بچه‌ها متوقف شود. در چنين حالتي به بچه‌ها قول يك برنامه ديگر را بدهيد.

چمند روز بعد دوباره بچه‌ها را بيرون ببريد و اين بار لِسلي را با همسرتان در منزل تنها بگذاريد. دفعه بعد لِسلي را با همسرتان در منزل تنها بگذاريد. دفعه بعد لِسلي را نيز مجددا با خودتان ببريد و به او اين فرصت را بدهيد كه نشان دهد مي‌تواند همكاري كند.

كودك دائما چيزها را فراموش يا گم مي‌كند
اين پيشامد كه ناهار خوردن را فراموش كنيم و يا چترمان را گم كنيم، امري طبيعي است كه بعضي از ما به ان عادت نيز كرده‌ايم. كودكان به ويژه مستعد فراموشي يا گم كردن هستند كه گرچه يك رخداد طبيعي است، اما در عين حال، كلافه كننده، وقت‌گير و گران نيز هست. صداي كودكانه‌اي پاي تلفن مي‌گويد: «مامان، من كفش‌هاي ورزشي‌ام رو فراموش كرده‌ام، مي‌توني اونارو به مدرسه بياري؟» يا اين كه: «كتاب رياضي من كجاست؟ يادمه كه اونو به خونه آوردم.»

منبع:مركز مشاوره-مشاور كودك:تجربه كودك را عوض كنيد

كودك و نظم و ترتيب: شما نيز ممكن است مانند بسياري از والدين فكر كنيد بايد اسم كودك شما را طوفان تورنادو مي‌گذاشتند. گاهي به نظر جالب مي‌رسد كه چطور اين موجودات كوچك مي‌توانند در چنين زمان كوتاهي تمام چيزهاي يك اتاق را به هم بريزند. كودكان دوست دارند چيزها را به هم بريزند و كودكان خردسال‌تر اصلا فكر نمي‌كنند چيزها را به هم ريخته‌اند: آنها هر چقدر چيزهاي بيشتري براي بازي كردن دورو برشان باشد، سرگرم‌تر مي‌شوند و بيشتر لذت مي‌برند.

بعد از مدتي خانه شما شبيه حراجي‌هاي لباس يا اسباب‌بازي مي‌شود و شما هميشه در حال غر زدن سر كودك هستيد كه چيزهايي را كه ريخته است، جمع و جور كند و يا اين كه خودتان آنها را جمع مي‌كنيد. در اين صورت، شما باز هم يك مسئوليت ديگر را كه نبايد برعهده مي‌گرفتيد، برعهده گرفته‌ايد و از همه بدتر اين كه، كودك مي‌فهمد كسي هست كه پشت سرش چيزهايي را كه ريخته است، جمع كند.

هر كس مي‌تواند و بايد مسئول تميز كردن ريخت و پاش‌هاي خودش باشد. به كودك خود اهميت مراقبت از وسايل و گذاشتن آنها در محل مخصوصشان را ياد دهيد. او با پيدا كردن سريع وسايلش و غروري كه اين مرتب بودن به او مي‌دهد، در واقع خودش جايزه‌اش را گرفته است.

گاهي صرفا لازم است كه شما به اصطلاح چوب به زمين بكوبيد: «اين خانه بايد اين‌طور باشد كه همه ما خودمون وسايلمون را جمع كنيم!» به‌طور ايده‌آل اين قانون بازد از ابتدا، جزء طبيعي زندگي باشد. اگر چنين نيست، مي‌توانيد با بكارگيري يك يا چند مورد از راه حل‌هاي زير، موقعيت را اصلاح كنيد.

از پيش برنامه‌ريزي كنيد

مرتب بودن، باعث صرفه‌جويي در وقت و جلوگيري از درگيري مي‌شود و به شما اجازه مي‌دهد كه محيط اطرافتان را كنترل كنيد. بنابراين با صرف كمي وقت طوري محيط اطراف كودك را تغيير دهيد كه نظيف بودن برايش آسان‌تر شود.مشاوره كودكان تهران

براي نگهداري لوازم كودك مكان‌هايي را تعيين كنيد. به او بگوييد همان‌طور كه او خانه‌اي براي زندگي كردن دارد، همه اشياء و لوازمش هم به خانه احتياج دارند. محل‌هاي جداگانه‌اي را براي اسباب بازي‌ها، لوازم ورزشي و لوازم هنري و…. كودك تعيين كنيد. جعبه‌هاي كفش مي‌توانند براي نگهداري اشياء كوچك‌تر به كار روند و مي‌توان از جعبه جواهرات براي نگهداري اشياء با ارزش استفاده كرد. براي اشياء بزرگ‌تر، تاقچه، كابينت يا كمد مناسب‌تر از جعبه‌هاي اسباب‌بازي بزرگ هستند كه در آنها اسباب بازي‌ها به هم ريخته مي‌شوند و مي‌شكنند. سطل‌هاي پلاستيكي آويزان شونده، محل مناسبي براي اسباب بازي‌هاي با قطعات فراوان هستند. به هر شكل كه در مورد اين مسائل تصميم مي‌گيريد، هدف شما بايد اين باشد كه هر چيز جاي معيني داشته باشد.

محل اشياء را طوري قرار دهيد كه در دسترس كودك باشد. اتاق را از چشم كودك نگاه كنيد و مطمئن شويد كه تاقچه‌ها، كابينت‌ها، جارختي‌ها و طبقه‌هاي كمد طوري قرار گرفته است كه كودك مي‌تواند به آساني به آنها دسترسي پيدا كند.

به محل‌ها برچسب بزنيد. محل هر چيز را با برچسب (اتيكت)، حرف چسبان و يا حتي عكس مشخص كني. به اين ترتيب، كودك يكي از فايده‌هاي حروف الفبا را نيز ياد خواهد گرفت!

به كودك آموزش دهيد و او را زير نظر بگيريد

براي كودكانتان الگوي عملي باشيد. بدين معنا كه شما خودتان بايد مرتب و منظم باشيد و بر كار آنها نيز نظارت كنيد. كودكاني كه هرگز در عمرشان مرتب نبوده‌اند نمي‌توانند در يك چشم به هم زدن همه جا را مرتب كنند. همچنين آنها مي‌دانند كه چه بايد بكنند. تمام كودكان ـ بزرگ و يا كوچك ـ بايد بدانند كه انتظارات شما دقيقا چه هستند. آيا اتاق فقط بايد جلوي چشم شما تميز باشد و يا اين كه حتي پشت درهاي بسته هم بايد اتاق تميزي داشته باشند؟ به خاطر بسپاريد كه كودك به تدريج ياد مي‌گيرد كه شما چه مي‌خواهيد و بنابراين شما بايد در انتظاراتتان واقع‌بين باشيد.

آماده باشيد كه گاهي به كودك كمك كنيد. حتي مرتب‌ترين كودكان نيز براي جمع كردن اسباب بازي‌هايي كه داراي قطعات متعدد هستند، نياز به كمك دارند تا قطعات گم نشوند. روش زير را كه ما از مادر يك كودك دو ساله ياد گرفته‌ايم، امتحان كنيد: از كودك خواسته شد كه به بهترين وجه اسباب بازي‌هايش را جمع كند و سپس مادرش برگشت تا با هم قطعات اسباب‌بازي را سوار كنند. به تدريج كه كودك مهارت پيدا كرد، توانست قطعات بيشتري از اسباب‌بازي را سوار كند و نهايتا توانست خودش اين كار را با احساس غرور خاصي به تنهايي انجام دهد.

در كودك عادت ايجاد كنيد. كودك خود را تشويق كنيد كه وسايلش را بلافاصله بعد از بازي، جمع كند. در مورد كودكان نوپا چنين كنيد: يكي شما برداريد، يكي كودك بردارد و بخوانيد: «ما چيزامونو اين جوري جمع مي‌كنيم، ما چيزامونو اين جوري جمع مي‌كنيم….» هنگامي كه جمع كردن و برداشتن از روي زمين را ياد گرفت، هدف بعدي اين است كه به او ياد دهيد آنها را كجا بگذارد. اگر اين آموزش را از ابتداي زندگي كودك آغاز كنيد، او به اين نتيجه خواهد رسيد كه اين كار جزء طبيعي بازي كردن يا كار كردن است.

منبع:مركز مشاوره-مشاوره كودكان تلفني :كودك و نظم و ترتيب

روانشناسي كودك :تاييد كارهاي كودك يا برخورد قاطع

«دست نزن عزيزم» كافيه ديگه! مگه به تو نمي‌گم اين كارو نكن! در ذهن تصور كنيد كه يكي از آن روزهاي وحشتناك است كه هرگونه ترفندهاي از طرف شما بي‌اثر مانده است و هر شيطنت و آتشي كه كودكتان دلش مي‌خواسته، سوزانده است.

يك روز وحشتناكي را تصور كنيد كه ترفندهايي كه به طور معمول موثر از آب در مي‌آمد، بي‌اثر مانده و كودك دلبندتان به اصطلاح هر آتشي دلش مي‌خواسته، سوزانده است و هر چقدر شما به او گفته‌ايد «بسه ديگه! مگه نمي‌گم نكن!» گوش‌هايش به صحبت‌هاي شما بدهكار نيست و توجهي نمي‌كند. بالاخره از كوره در مي‌رويد و مقداري صدايتان را بلندتر مي‌كنيد و كمي تندتر با او صحبت مي‌كنيد؛ ولي كجاست گوش شنوا؟ جالب است بدانيد از نگاه كودكتان، او توانسته به وسيله شيطنت‌هاي خودش، توجه شما را به سمت خودش جلب كرده و مطمئنا برايش مهم نيست كه اين جلب توجه از سمت شما مثبت باشد يا منفي.

ممكن است برخي مواقع به خودتان بباليد كه چقدر خوب است كه خونسردي خودم را حفظ كردم و شايد گاهي داد و فرياد هم به ذهنتان نرسد و مواردي اينچنيني را از خودتان بروز ندهيد و فقط بگوييد «دست نزن عزيزم»، ولي دوباره هيچ گوش شنوايي از طرف كودكتان نيست كه به اين حرف‌ها توجه كند. پس در نهايت چه بايد كرد؟

وقتي كودك خطايي را مرتكب شد، با چه روشي با او حرف بزنيم؟

خوب است بدانيد براي اين‌كه كودك را به سمت رفتار درست و مناسب سوق دهيم، بايد اول برخورد درست و صحيح را با كودك ياد گرفت و از راه‌هاي خودش وارد شد. چون ندانستن و تجربه نداشتن در اين زمينه، ممكن است كار دست شما بدهد و رويه و روش رفتاري اشتباه شما باعث شود كه كودكتان پرخاش كند و گاهي اوقات با حركات عجيب و پرخاشگرانه، شما را ناراحت كند.

موقعي كه مي‌خواهيد با كودكتان حرف بزنيد، بايد به چگونگي و نوع صحبتتان فكر كنيد، چون كودكتان غالبا به حركات بدن، وضعيت، اضطراب، لحن و بلندي صدايتان، نگراني و خيلي مسائل اينچنيني دقت دارند كه ممكن است شما از آنها غافل بوده و زياد به اين مسائل دقت نكنيد.

موقع صحبت كردن با فرزندتان سعي كنيد نقش بازي كنيد، يعني همه اكثر چيزها را بزرگ جلوه دهيد و در موردشان اغراق كنيد. حدالامكان سعي كنيد با اعتماد به نفس با او حرف بزنيد. بعضي مواقع كه خواسته‌هاي شما با كودكتان با هم فرق دارد، خودتان را شخص سوم خطاب كنيد تا بتوانيد از يك جنگ تمام‌عيار جلوگيري كنيد. به طور مثال بگوييد «مامان مي‌خواد دستاتو بشوره».

اين موضوع را بدانيد و جدي بگيريد كه صحبت كردن با لحني قاطع به طرز عجيب و معجزه‌آسايي اثر دارد و موثر واقع مي‌شود. در بسياري از مواقع صداي آرام، قاطع و حركات مطمئنتان براي انتقال پيدا كردن پيام به فرزند شما كافي است، چون در اين صورت به آنها اين پيام را مي‌دهد كه در اين زمينه‌ها خط قرمزهايي وجو دارند كه او نمي‌تواند پايش را از آن‌ها جلوتر بگذارد. حتما در تمام مواقعي كه با كودكتان در حالت صحبت هستيد و يا با او بازي مي‌كنيد و حتي به او غذا مي‌دهيد، تمام خونسردي خودتان را حفظ كنيد و هرگز از كوره در نرويد، چون اين كار باعث مي‌شود كه به مرور زمان بر روي رفتار و عملكرد كودك تاثير منفي بگذاريد و او را نيز ترغيب به اين كار كنيد.

در موقعي كه كودك شما دچار خطايي شد، بايد با لحني قاطعانه با او صحبت كنيد:

– سعي كنيد كه داد و فرياد راه نيندازيد، اما در مقابل رفتار بد او با لحني محكم حرف بزنيد و خودتان را جدي‌تر نشان دهيد.

– به اندازه قد كودك خم شويد تا قد بلند شما بچه را نترساند و به طور مستقيم به چشمانش نگاه كنيد، چون اگر به طور مستقيم و ايستاده و از بالا با او صحبت كنيد، او صحبت شما را ناديده مي‌گيرد و زياد توجهي نمي‌كند.روانشناسي كودك

– اگر فرزندتان خواست رويش را از شما برگرداند و به سمت ديگري برود، دستهايش را بگيريد تا به طور مستقيم به شما نگاه كند و به او بگوييد «لطفا به من نگاه كن».

– به هيچ عنوان نبايد در صدا، حركات و لحن گفتار شما اثري از تهديد و خشونت باشد، زيرا اين كار باعث مي‌شود كه آنها نيز رفتاري ناخوشايند و غير قابل تصور از خود بروز دهند كه مطمئنا باعث ناراحتي خود شما نيز مي‌شود. اگر احساس كرديد كه عصباني هستيد و يا نمي‌توانيد جلوي خشونت خود را بگيريد، سعي كنيد از آنها براي دقيقه‌اي دور شويد و بعد از اين‌كه بر اعصاب خود مسلط شديد، دوباره به سمتشان برويد.

منبع:مركز مشاوره-روانشناسي كودك :تاييد كارهاي كودك يا برخورد قاطع

با يك بغل شروع شد. من و دخترم از مهدكودك بيرون مي‌آمديم كه دوست صميمي‌اش آمد جلو تا او را بغل كند. دخترم اجازه نداد و دستم را مي‌كشيد تا برويم. براي من خيلي عجيب بود و راستش را بخواهيد شرمنده شدم. مادر بچه آنجا ايستاده بود و نگاه‌مان مي‌كرد. يواشكي از دخترم خواستم كه دوستش را بغل كند. اينكه آن بچه كوچك و نازنين از رفتار دخترم آزرده شود و قرار گرفتن در اين شرايط امتناع احساس بدي برايش ايجاد كند، برايم سخت بود. اما من به پيامي كه به فرزند خودم مي‌دادم توجه نمي‌كردم و فقط نگران دوستش بودم. من مي‌خواستم دخترم را مجبور به انجام كاري كنم كه دوست نداشت. به دخترم اين مفهوم را انتقال دادم كه حريم شخصي‌اش مهم نيست و مي‌تواند به خاطر خوشايند ديگران و فقط براي اينكه آدم باادبي به نظر برسد از تمايل خودش بگذرد.

✨من بعدا متوجه اشتباهم شدم و رفتارم را تغيير دادم؛ گام‌هايي برداشتم براي اينكه او بفهمد بايد بدنش را دوست داشته باشد و آن را حق خودش بداند و هيچ‌كس حتي مادرش نمي‌تواند و نبايد به او بگويد با بدنش چه كند.

چطور توانستم حق مالكيت بدن را به او ياد بدهم؟

او حق دارد براي موهايش تصميم بگيرد

دخترم موهاي بلند و فر و زيبايي دارد. اما همين موها يك چالش مهم در زندگي من بود. موهاي بلند روي كمر زيباست اما دردسرهاي خودش را دارد. مثلا شست‌وشوي اين همه مو كار ساده‌اي نيست و واقعا زمان بر است. آرايش مو و جمع كردنش هم سخت است. شايد من دوست داشته باشم او موهايش را كوتاه كند تا كار مراقبت و نگهداري از موها آسان‌تر شود. اما اين واقعا حق من نيست كه براي اندازه موهاي دخترم تصميم بگيرم مگر اين‌كه او خودش بخواهد. اين موها متعلق به من نيست و من فقط والد او هستم نه مالك بدن او. اين موهاي اوست و به من ربطي ندارد كه دخترم دوست دارد دردسر شستن موهايش را تحمل كند. تا زماني كه اين كار به او آسيبي وارد نمي‌كند و با موهاي بلندش خوشحال است، من به اين حق احترام مي‌گذارم و نظري نمي‌دهم.

آيا من اجازه دارم او را غلغلك بدهم؟

فرزند من بدن حساسي دارد و غلغلكي است. وقتي بچه‌تر بود ما زياد با او شوخي مي‌كرديم و غلغلكش مي‌داديم. يادم مي‌آيد كه بارها از ما خواسته بود كه بيشتر ادامه ندهيم و شوخي بس است. يك بار باجديت گفت: «بس كن!» اما من باز غلغلكش مي‌‌دادم و مي‌گفتم: «بس نمي‌كنم، بس نمي‌كنم.»

غلغلك دادن كار جالبي است اما مي‌تواند براي كودك يك موقعيت آزار دهنده باشد. بعدها دوباره به اين مساله فكر كردم. من چه چيزي به او ياد دادم؟ آيا منظور من اين نبود كه «نه» گفتن تو ارزشي ندارد و معنايش واقعا تمام كردن نيست؟ تو از ما خواستي ديگر غلغلك ندهيم اما حرف تو براي ما مهم نبود. گويا خواسته تو بي‌اعتبار و بي‌ارزش است.

ما وقتي اين نكته را متوجه شديم، رفتارمان را تغيير داديم. هنوز هم گاهي وسط بازي قلقلكش مي‌دهيم اما وقتي او مي‌خواهد كه ديگر ادامه ندهيم، به خواسته‌اش توجه مي‌كنيم مگر اين‌كه خودش دوباره پيشنهاد شروع بازي را بدهد. بغل كردن زوركي نيست بعد از ماجرايي كه گذشت من از دخترم خواستم بدون اينكه ديگران را ناراحت كند و احساسات‌شان را جريحه‌دار كند به آنها بفهماند كه علاقه‌اي به بغل كردن ندارد و تاكيد كردم كه حتي من به عنوان مادرش هرگز او را مجبور نخواهم كرد كاري كه واقعا دوست ندارد را انجام بدهد حتي اگر اين يك بوسه كوچك از گونه‌اش باشد. ديگر هرگز از او نخواستم براي رعايت ادب و خوشايند ديگران پذيراي آغوش آنها باشد.

اين مساله‌اي ساده بود و من نتيجه‌اش را خيلي زود در رفتار فرزندم ديدم : دفعه بعدي كه دوستش مي‌خواست او را بغل كند، دخترم ابتدا سعي كرد از موقعيت فرار كند اما حرف‌هاي ما تاثير مثبتي داشت، چون او دوباره برگشت و به دوستش گفت: «امروز بغل نمي‌خوام.» حرف او اصلا به معناي رد كردن درخواست محبت‌آميز دوستش نبود. من دخترم را مجبور نمي‌كنم كه ديگران را به آغوش بگيرد يا ببوسد يا هر واكنش و تماس جسمي محبت‌آميز ديگري داشته باشد مگر اينكه واقعا اين كار برايش خوشايند باشد.

منبع:مركز مشاوره-حق مالكيت بدن را به كودك ياد بدهيد

همانطور كه از زماني كه از منزل خارج مي‌شويد و با وسايل و اشياي مختلفي در ارتباط هستيد و دائما به آن‌ها دست مي‌زنيد و دستان شما به ميكروب آغشته مي‌شود، كودكان نيز همانند شما در طي روز به وسايلي مثل اسباب‌بازي‌ها، وسايل تزئيني منزل، گاهي وسايل آشپزخانه و… دست مي‌زنند كه دستانشان كثيف مي‌شود.

كودكاني كه دچار جنب و جوبش بيشتري هستند و دائما بالا و پايين مي‌پرسند و يا زياد تحرك دارند، بيشتر مورد آلودگي قرار مي‌گيرند و بايد بيشتر به نظافت شخصي‌شان پرداخت. يعني كودكي كه تحركش زياد و خود را دائما به وسايل مي‌مالد و يا سرش را به ديوار و يا وسايل مي‌كشد و يا به اصطلاح شيطنتش زياد است، خيلي بيشتر مورد آلودگي قرار مي‌گيرد تا كودكي كه تحرك كمتري دارد.مشاوره كودكان

مادران تازه‌كار يا زناني كه قصد مادرشدن دارند، هميشه اين نگراني را دارند كه چگونه نوزاد تازه به دنيا آمده خود را حمام كنند. معمولا يك مادربزرگ مهربان و دلسوز هست كه با استفاده از تجربه بزرگ كردن چندين فرزند، با عشق و علاقه نوه كوچك خود را حمام مي‌كند. با اين حال مادران تازه‌كار هم بايد حمام كردن نوزادشان را ياد بگيرند و بي‌ترس از ليز خوردن بچه يا آسيب رساندن به او، فرزند دلبندشان را حمام كنند و از اين كار لذت ببرند.

پس به جاي نگراني و ترسيدن، طرز حمام كردن نوزاتان را ياد بگيريد. اگر هميشه تفكرات منفي را در ذهن خود پرورش دهيد و به اين فكر كنيد كه اگر فرزندم را به تنهايي حمام ببرم حتما از دستم ليز مي‌خورد و دچار آسيب مي‌شود و يا تصور كنيد كه هميشه يك چيزي كم است و ممكن است شما را با مشكلات زيادي مواجه كند و يا تفكراتي در اين زمينه‌ها، مطمئنا هيچ‌گاه در اين كار موفق نخواهيد شد. سعي كنيد حمام كردن كودكتان را با آرامش شروع كنيد.

اگر شما اضطراب داريد و يا نگران هستيد، علاوه بر اين‌كه روي كار مسلط نيستيد، كودكتان هم متوجه وخامت اوضاع مي‌شود و اين ممكن است او را هم نگران كند و خاطره ناخوشايندي از حمام كردن در ذهن او باقي بگذارد. اين كار و طرز فكر شما باعث مي‌شود كار شما براي حمام‌هاي بعدي سخت شود و يا در مواقعي غيرممكن شود.

يكي از موارد مهمي كه در مراقبت از پوست كودك بايد در نظر گرفت، شست‌وشوي منظم پوست اوست. حمام كردن به صورت روزمره و در صورت امكان در زمان مشخصي از روز مي‌تواند به كودك احساس آرامش و طراوت دهد و به كودك كمك كند تا از آلودگي‌ها در امان بماند. همانطور كه مي‌دانيد بسياري از كودكان با بردن دست خود به داخل دهان، باعث مي‌شوند تا ميكروب‌هاي زيادي از طريق دهانشان به داخل بدنشان وارد شود،

پس سعي كنيد با حمام كردن كودكتان و يا شستن مداوم دستشان، آن‌ها را از اين بيماري‌ها دور كنيد. هنگامي كه كودك را در آب شناور مي‌كنيد و همزمان دست‌هاي گرم و محبت‌آميز مادر به سمتش مي‌آيد، كودك به ياد زندگي كردن در رحم مادر مي‌افتد.

يكي از دلايلي كه كودك از حمام رفتن لذت زيادي مي‌برد، همين نكته است. يعني يكي از دلايلش اين است حس خوب و شيرين رحم مادر را به ياد مي‌آورد و دوست دارد بيشتر در آب بماند؛ و دقت كرده‌ايد كه وقتي مي‌خواهيد كودك را از حمام بيرون بياوريد، اعتراض مي‌كند و يا در بسياري از موارد گريه مي‌كند و مي‌خواهد بيشتر در فضاي حمام بماند. توصيه مي‌شود كه به يكباره و يكدفعه كودك را از آب جدا نكنيد و سعي كنيد آرام آرام و كم‌كم او را از محيط حمام بيرون بياوريد، زيرا با اين كار هم مي‌توانيد از گريه او جلوگيري كنيد و هم فضاي سرد بيرون از حمام باعث نشود تا كودك شما سرما بخورد.

به مرور زمان كه فرزند شما بزرگتر مي‌شود، بازي كردن در آب و ماندن در آب براي او نوعي بازي به حساب مي‌آيد و به مرور زمان تجربه حمام كردن كودك با اطرافيان، مخصوصا مادر براي او بسيار لذت‌بخش‌تر مي‌شود. روش حمام كردن كودكان در سنين مختلف با هم تفاوت دارد. به ياد داشته باشيد قبل از حمام بردن كودكتان، تمايل وسايل مورد نياز مانند ليف، شامپو بچه، شامپو بدن ملايم يا صابون مخصوص كودك، حوله و البسته، پنبه، حوله كلاه‌دار نخي و مورد نياز بعد از حمام را فراهم كرده و زودتر در دسترس قرار دهيد. اگر با تصور اين‌كه در حمام همه چيز آماده است،

كودكتان را به حمام ببريد و بعد از استحمام نياز به حوله داشته باشيد و كسي در منزل نباشد تا به شما كمك كند، نه مي‌توانيد كودك را در حمام تنها بگذاريد و نه مي‌توانيد او را برهنه بيرون بياوريد و به دنبال حوله بگرديد، چون كودك سرما مي‌خورد، پس بهتر است قبل از حمام بردن كودك،تمامي وسايل نامبرده‌شده را آماده كنيد.

حمام‌كردن كودكان

قبل از اين‌كه كودك را به حمام ببريد، از دماي مناسب آب اطمينان حاصل كنيد. تبديل كردن زمان حمام كردن به زماني شاد و خاطره‌انگيز براي كودك، مي‌توانيد به ايجاد جذابيت براي كودكان كمك كند. همچنين استفاده از وسايل بازي مانند انواع عروسك‌ها و وسايل كمك آموزشي در حمام براي سنين مختلف جذاب است. يعني با بردن وسايل بازي‌اي كه آب وارد آن‌ها نمي‌شود و خراب نمي‌شوند، مي‌توان فضاي خوب را ايجاد كرد تا كمك با بازي‌كردن استحمام كند و به حمام بيشتر ابراز علاقه كند.

منبع:مركز مشاوره-مشاوره كودكان:حمام‌كردن كودكان

سلام دلارام رسولي از مركز مشاوره و روانشناسي ايران هستم و خوشحال ميشم ب سوالات شما در زمينه مشاوره كوك پاسخ بدم. در ادامه سوالات پركاربرد قرار دادم.

همانكه ميدانيد كودكان در طول دوره رشد خود ممكن است به طور خواسته يا نا خواسته دچار مشكلاتي شوند و اين والدين هستند كه بايد در حل اين مشكلات بكوشند. مركز مشاوره كودك با داشتن بهترين روانشناسان و مشاوران كودك در زمينه مركز مشاوره كودكان ميتواند سهم بزرگي در كمك به تربيت كودكان و مواجهه با مشكلات و معضلات حال و آينده و رفع آن داشته باشد. توصيه ما براي والديني كه بسيار نگران آينده فرزند خود هستند و به او اهميت ميدهند ، در مواقعي كه نياز به داشتن يك مشاور خوب كودك را احساس ميكنند مشورت گرفتن از مركز مشاوره كودكان با مشاوره كودك زير نظر كانون مشاوران ايران است چرا كه همكاران ما با گنجينه اي از تجربيات خود شما را به خوبي در محيطي صميمي و راحت راهنمايي خواهند كرد.

مشاوره كودك
مشاوره كودك ۴ و نيم ساله
باسلام.دختر۴ونيم ساله اي دارم كه ازسن۳سالگي اغلب اوقات درميهمانيها موقه شام به جاي اينكه كنارمن بشينه وغذابهش بدم ميره كنارديگرافرادفاميل ميشينه.باوجودهرگونه محبت وتوجه و تنبيه ودعوا…امااثربخش نيست

پاسخ

با سلام مادرگرامي اينكه كودك شما از ۳ سالگي چنين رفتاري دارد مي تواند يا دال بر روابط اجتماعي قوي او باشد كه بك مساله است و اصلا ربطي ندارد كه شما رو دوست نداشته باشد و يا هر نكته اي صرفا تجربيات حضور در كنار ديگران را دوست دارد

از طرفي ممكنه در دوره اي حتي يك خاطره دعوا و تنش و ايرادگيري اين مساله را ايجاو كرده باشد هر چند كوچك كه در ذهن باقي بوده باشد و مساله سوم برريي شرايط هوشي وساير جنبه هاي رشد عقلي كودك است و اينكه تفكيكي بين غريبه و والد قابل مي شود يا خير

.ببينيد ممكنه مساله اخر نياز به بررسي هاي بيشتري باشد كه خوب بايد توسط روان پزشك يا روانشناس بررسي دقيق شود.البته ممكنه اصلا در مورد دختر شما صدق نكند هوش و همه مسائل طبيعي باشد و اين رفتار كم كم با دادن توضيحات و رشد عقلي كودك كاهش پيدا كند.در هر حال اميدوارم مشكل خاصي نباشد وكودك شما سلامت باشد اگر نيازي بود به روانشناس كودك ارجاع دهيد .
در اين مورد ميتونيد با متخصصين مركز مشاوره و روانشناسي ايران، مشاوره تلفني/تخصصي داشته باشيد
۰۲۱۲۲۶۸۹۵۳۴
موفق باشيد

مشكل دختر كلاس سوم ابتدايي
با سلام
دختر كلاس سوم ابتدايي كه هميشه با بچه هاي كم سن و سال خودش تمايل به بازي دارد و از بازي با همسن وسالاي خودش امتناع مي كند ؛علت چيست ؟لطفا راهنمايي كنيد

پاسخ مشاور كودك : بي‌ميلي كودك به بازي با كودكان ديگر
نكات مهم
تمايل كودك به بازى با بچه‌هاى ديگر، يكسان نيست. بعضى از بچه‌ها، بيشتر از بچه‌هاى ديگر معاشرتى و اهل بازى با كودكان همسن خود هستند و بعضى بچه‌ها ذاتاً آرام‌تر هستند. اين اختلاف طبيعى است؛ اما تمايل به بازى با كودك ديگر و داشتن همبازي، در وجود هيچ كودكى به صفر نمى‌رسد.

علل بى‌ميلى ممكن است مربوط به وضعيت جسمي، روحى و روانى كودك، يا وضعيت اجتماعي، اقتصادى خانوادهٔ او باشد كه او را به انزوا مى‌كشاند و از بازى با بچه‌هاى ديگر فرار مى‌كند. علل عمدهٔ بى‌ميلى كودكان عبارتند از:

– ممكن است كودكى دچار ضعف در سلامت جسمانى باشد،؛ مثلاً خيلى زود از جست‌وخيز خسته شود يا نفس تنگى پيدا كند، يا بيمارى‌هائى داشته باشد كه اجازهٔ بازى پر افت‌ و خيز را به وى ندهد.

در اين‌صورت، ترتيبى بدهيد كه معاشرت او با ديگر بچه‌ها توأم با بازى‌هاى فكرى مناسب و جنب‌وجوش كمتر باشد.

– گاهى كودك، به‌دليل تفاوت‌هائى كه با ديگران دارد، با آنان نمى‌جوشد. اين تفاوت‌ها ممكن است از اجبار كودك به استفاده از عينك ذره‌بينى قطور گرفته، تا لكنت زبان او و حتى هوش فوق‌العاده‌اى باشد كه اينها ميل به گوشه‌گيرى را در كودك تقويت مى‌كند، يا گاهى او را چنان حساس و آسيب‌پذير مى‌سازد كه با كوچكترين تمسخر و يا سرزنش ديگر كودكان، مى‌رنجد و از معاشرت با آنان زده مى‌شود.

گاهى هم كودك خجالتى است و مشكل مى‌تواند در دوستى با بچه‌هاى ديگر پيشقدم شود.
در چنين مواردي، مشكل او خيلى ساده و تنها با تشويقى آرام و تدريجى حل مى‌شود. نصيحت و پند و اندرز دادن و تأكيد بر اينكه: ‘اين‌قدر يك گوشه‌ ننشين؛ تو ديگر بزرگ شده‌اي!

منبع:مركز مشاوره-مركز مشاوره كودكان

زماني تلفن همراه يك وسيله ي لوكس منحصر براي ثروتمندان يا وسيله ي مورد استفاده براي والدين بود، اما از يك زماني به بعد اين مسئله كه كودكان نيز يك گوشي تلفن همراه داشته باشند امري عادي شده است. كودكان نوپا و بچه هاي كوچك با گوشي تلفن همراه و تبلت آشنا مي شوند و به وسيله ي آن مي توانند شوهاي تلويزيوني مورد علاقه شان را تماشا كنند، به موسيقي گوش دهند و با آن بازي كنند. ولي دليلي وجود ندارد كه كودكان در سنين پايين با اين قبيل

ابزار اشنا شوند و يا پيش از انكه ضروري باشد به انها يك گوشي شخصي داده شود.

زماني كه بچه ها انقدر كوچك هستند كه بايد همواره تحت نظارت باشند، آنها به موبايل نيازي ندارند. اين مسئله روشن به نظر مي آيد كه در تكنولوژي موبايل در اصل براي ارتباط با ديگران ابداع شده است. كودك براي تماشاي شوهاي تلويزيوني و بازي كردن به موبايل نياز ندارد. استفاده از وسايل الكترونيكي براي بچه ها در سنين خاصي بر روي رشد و سطح توجه آنها تاثير مي گذارد. هيچ دليل براي اينكه كودكان براي خودشان موبايلي داشته باشند كه هميشه در دسترس باشند وجود ندارد. شما مي توانيد گوشي را پيش خود نگه داريد و زماني كه كودك بايد به شما تلفن بزند و يا از او خبردار شويد گوشي را در اختيار او بگذاريد.

زماني كه فرزند شما سنين بلوغ را پشت سر گذاشته مثلا در حدود پانزده سالگي، مطمئنا بايد گوشي همراه داشته باشد حداقل يك گوشي براي تماس هاي اضطراري باشد نه حتما يك گوشي هوشمند كه نوجوانان همه خواهان ان هستند.

اين زماني است كه فرزند شما به اندازه كافي استقلال و جسارت دارد كه به تنهايي و يا با دوستانش بيرون برود و زمانيست كه كودك به ارتباط نياز دارد. اين بدين معني نيست كه نبايد هيچ قانوني در رابطه با اين وسيله وجود نداشته باشد. به فرزند خود اجازه ندهيد همان سطح دسترسي كه شما به گوشي موبايل داريد به همان مقدار به موبايل دسترسي داشته باشد.

بنابراين زماني كه يك گوشي موبايل در اختيار فرزند خود مي گذاريد نياز است كه يك سري محدوديت ها براي استفاده از آن براي او قائل شويد. اين مسئله مي تواند در مورد اين باشد كه كودكان براي چه كاري از تلفن همراه استفاده كنند و چه زماني اجازه استفاده از آن را دارند. تمام گوشي هاي نوجوانان هوشمند هستند و مجهز به اينترنت بنابراين تمامي نوجوانان دسترسي وسيع بع گستره اينترنت از گوشي هاي خود خواهند داشت. نمي توانيم خود را گول بزنيم و با محدوديت هاي ظاهري تصور كنيم نوجوان را محصور نگه داشته ايم. بهتر است بدين منظور روي اگاه كردن نوجوانان سرمايه گذاري كنيم. به عنوان يك والد، اين مسئله به شما بستگي دارد كه تشخيص دهيد كه چه زماني براي كودك خود تلفن همراه بخريد. يك موبايل مشترك با اعضاي خانواده يا با خواهر و برادر بزرگتر گاهي مي تواند يك راه حل خوب باشد. بلوغ كودك خود و به كار گيري قوانين را در او در نظر بگيريد.

منبع:كانون مشاوران ايران-چه زماني براي فرزندم تلفن همراه بخرم؟

اصول تربيت فرزندان بر اساس مطالعات مراكز مشاوره كودك چيست؟

تربيت و تعليم نوعي هنر مي باشد و براي اينكه به تربيت و تعليم درستي دست يابد بايد فرد در چهارچوب خاصي عمل كند.

تربيت تنها به خانواده ربط ندارد و عوامل ديگري مانند جامعه، مدرسه و شخصيت فرد نيز در تربيت فرد دخالت دارد.

براي شكل گيري تربيت اگر خانواده و مدرسه باهم هماهنگ باشند نقش آن ها در تربيت پررنگ خواهد بود و مي توانند اثر جامعه را كمرنگ كنند و علاوه بر اين ها وراثت و ژن هاي مختلف مي تواند در شكل گيري شخصيت و نوع تربيت فرد اثرگذار باشد.

بر اساس مطالعات انجام شده در زمينه كودك بايد تربيت به درستي انجام شود و تربيت نياز به تلاش، برنامه ريزي و استفاده از فرصت ها دارد.

براي تربيت فرزند بايد پدر و مادر از هر لحظه زندگي خود استفاده كنند تا به خوبي بتوانند مسائل تربيتي را به كودك خود بياموزند، كودكان توانايي زيادي براي شكوفا شدن دارند و بيشتر مواقع پدر و مادر محدوديت هايي را ايجاد مي كنند و يا كلماتي را استفاده مي كنند كه جلوي پيشرفت كودك خود را مي گيرند و اجازه نمي دهد استعدادهاي كودكش شكوفا شود.

در اين مقاله اصول تربيت فرزندان را بررسي مي كنيم و نكات مهم را مورد مطالعه قرار مي دهيم.

اصول تربيت فرزندان – هماهنگي پدر و مادر
پدر و مادر دو ركن اصلي و مهم براي تربيت فرزندانشان هستند آن ها بايد با يكديگر هماهنگ باشند و به ديگران اجازه ندهند تا در تربيت فرزندشان دخالتي داشته باشند.

والدين بايد هماهنگي قوي داشته باشند و نگذارند حتي نزديك ترين اشخاص خانواده مانند خواهر و برادر بزرگ تر، مادربزرگ ها و پدر بزرگ ها در تربيت فرزندشان دخالت كنند.

هماهنگ بودن پدر و مادر بسيار اهميت دارد اگر زماني يكي از والدين سست عمل كند و ديگري بسيار جدي باشد در اين صورت فرزند ممكن است به سمت يكي از آن ها كشيده شود و در تربيت فرزند مشكلاتي به وجود آيد.

اما اگر پدر و مادر با يكديگر هماهنگ بوده و نسبت به تربيت كودكشان به يك نتيجه واحد رسيده باشند مي توانند فرزند با ادبي را تحويل جامعه بدهند.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-اصول تربيت فرزندان بر اساس مطالعات مراكز مشاوره كودك چيست؟

** براي كودكان بزرگترو نوجوانان، تفكر واقع گرايانه براي نوجوانان را ملاحظه كنيد.

به طور كلي كودكان نگران ، متفاوت از ديگر كودكان فكر ميكنند. براي مثال انها ميتوانند به راحتي 101 راه براي اشتباه انجام دادن كارها پيدا كنند. همچنين انها تمايل دارند تا دنيا را تهديد اميزترو خطرناكتر ببينند. اگر يك پدر يا مادر، دير به خانه بيايد، يك كودك مضطرب ممكن است فكر كند كه “مامان تصادف كرده!”. چيزي كه كودك شما به خودش ميگويد ” گفتگو با خود” ناميده ميشود. كودكان مضطرب تمايل به گفتگوبا خود منفي و مضطرب دارند. برخي مثالها شامل:

من در امتحان رد ميشوم.
چي ميشه اگه من نتونم اين كار رو انجام بدم.
هيچ چيزي به خوبي كار نميكنه.
آنها مرا دوست ندارند.
من احمقم.
من مريض ميشم و ميميرم.
اون سگ ميخاد منو گاز بگيره.
تشخيص گفتگو با خود براي كودكان مهم است ، زيرا افكار مضطرب منجر به احساس اضطراب ميشود كه باعث رفتار نارحت ميشود. براي مثال:

موقعيت= روز اول مدرسه

افكار مضطرب:

افكار:
وقتيكه من در مدرسه هستم يه اتفاق بد براي مادرم مي افتد!

احساسات :
ترس اضطراب نگراني

رفتار:
نرفتن به مدرسه

اوقات تلخي

گريه

روش ديگر

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-تفكر سالم براي كودكان كوچكتر

در هنگام متولد شدن كودك ديگر در خانواده متداول ترين نگراني‌هاي والدين سازگاري بچه‌ها با به دنيا آمدن يك خواهر يا برادر و انس گرفتن آنها با يكديگر مي‌‌باشد. تولد فرزندي جديد‌‌، استرس مهمي براي كودك است و بروز برخي واكنش‌ها در خواهر و برادر نشان مي‌‌دهد كه در حال كنارآمدن با اين استرس هستند. رابطه كودك خردسال با فرزند تازه متولد شده خود رابطه ضد و نقيضي است چون اكثر كودكان با تولد خواهر يا برادر واكنش‌هاي مثبت و منفي نشان مي‌‌دهند.

واكنش‌هاي كودك در اين حالت عبارتند از‌: بيشترشدن دفعات ايستادن مقابل والدين، عصبانيت و پرخاشگري‌او افزايش مي‌‌يابد، اضطراب جدائي و رفتارهاي پر استرس از قبيل ناخن جويدن‌، شب ادراري، بهانه‌جويي و … پناه بردن به شيشه شير، پستانك و ساير رفتارهاي نشانگر «‌واپس‌روي». والدين معتقدند كه فرزند بزرگتر نسبت به فرزند نورسيده پرخاشگري مي‌‌كند‌، ولي عكس اين اعتقاد صادق مي‌‌باشد زيرا رفتار پنهان يا آشكارفرزند بزرگتر بيشتر به والدين معطوف است تا به فرزند نورسيده‌.

محققين بيان مي‌‌دارند كه پس از تولد فرزند دوم‌، تغييرات قابل توجهي در رابطه والدين با فرزند اول رخ مي‌‌دهد. اين امر كه مادرها به دنبال تولد فرزند دوم طبيعي است ‌و وقت كمتري براي فرزند اول بگذارند و اين پدرها هستند وقت بيشتري صرف فرزند اول كنند. بنابر اين رابطه مادر- كودك در اين زمان دچار تغيير مي‌‌شود و تعجبي هم ندارد كه تقريبا ً تمام كودكان خردسال به تولد فرزند جديد در خانواده واكنش منفي نشان بدهند و اين واكنش‌هاي منفي اغلب بچه‌ها‌، ظرف 4 ماه كاهش مي‌‌يابد و ظرف يك سال برطرف مي‌‌شود. اما اين سوال باليني مهم پيش مي‌‌آيد كه چرا بعضي كودكان به نحو مناسب و كافي با تولد فرزند جديد در خانواده سازگار نمي‌شود.

شناختن متغيرهايي تاثير ‌گذارد بر سازگاري كودك با تولد خواهر و برادر جديدش سخت است و مهم‌ترين عوامل عبارتند از خلق و خوي كودك‌، سن كودك هنگام تولد خواهر يا برادر جديد، وضعيت رواني مادر، كيفيت رابطه پدر و مادر.

كودكان (به ويژه پسرها) بيشتر واكنش اضطرابي بروز مي‌‌دهند، و در اين هنگام مشكل خلق و خو دارند براي مثال عنق هستند يا واكنش هيجاني شديد نشان مي‌‌دهند، گوشه‌گير مي‌‌شوند و واكنش آنها تداوم مي‌‌يابد و سخت‌تر با شرايط سازگار مي‌‌شوند. اين وظيفه والدين است كه نگاه پيشگيرانه داشته باشند، در مورد سازگار شدن كودك با تولد خواهر و برادر چون كودكاني ياد مي‌گيرند در همان ماه‌هاي اول با اين اتفاق سازگار ‌شوند در روابط تنگاتنگ و صميمي خود با خواهر و برادر مهارت اجتماعي و شناختي مهمي را مي‌‌آموزند كه بعدا با خواهر و برادر خود كمتر اختلاف خواهند داشت‌. والدين بايد فرزند بزرگ خود را براي تولد فرزند جديد آماده كنند. البته اينكه آماده كردن كودك را از چه زماني شروع كنند به كودك بستگي دارد.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-آمادگي كودك براي تولد خواهر يا برادر

بي‌ترديد همه كودكان داراي صفات همسان نيستند و تفاوت‌هاي بسياري در خلاقيت، استعداد، اخلاق، صفات ظاهري و… دارند. به طور معمول خانواده‌ها به كودكي كه شيرين زبان‌تر است، مهرباني فزون‌تري انجام مي‌دهند. توجه داشته باشيد كه وقتي به كودكي، در حضور كودك ديگر بيشتر توجه مي‌كنيد، يا او را نسبت به ديگري بيشتر در آغوش مي‌گيريد و يا يكي را نسبت به ديگري بيشتر مورد نوازش قرار مي‌دهيد، ديگري نيز سعي مي‌كند خود را به شما نزديك ند و از آن كودك ديگر متنفر شود و در نتيجه كودك، خود را حقير مي‌بيند و احساس كمبود شخصيت مي‌نمايد و در صدد تحقير و تخريب فردي كه بيشتر مورد توجه است بر مي‌آ‌يد.

در جايي كه كودكان به حد درك و فهم رسيده‌اند و مي‌توانند علل تشويق‌ها و تنبيه‌ها را درك كنند، ديگر نبايد در محبت از هر جهت تساوي برقرار كرد، زيرا در اين صورت كودك وظيفه‌شناس و درست‌كار، دلسرد مي‌شود و كودك بي‌انضباط و بي‌تلاش نيز به راه خود ادامه مي‌دهد. پدران و مادران بايد ملاك‌ها و معيارهاي ارزش‌گذاري را براي كودكان داراي فهم، تبيين نمايند. بدين ترتيب، كودكان مي‌فهمند كه اگر مي‌خواهند داراي ارزش و اعتبار بيشتري شوند، بايد در راه رسيدن به اين كمالات كوشش و تلاش نمايند.

البته دستور پيشوايان معصوم به عدالت بين فرزندان به اين معنا نيست كه با فرزندان شايسته و كوشا و فرزندان بي‌نظم و بي‌تلاش يكسان رفتار كنيم، بلكه اين احاديث در جايي كه كودكان در سنين ابتدايي رشد هستند يا تبعيض، دليل معنوي و كمالي ندارد و يا برتري، كسبي و اكتسابي نيست، تاكيد بر عدالت مي‌كنند. پس امتياز دادن به كودكان بايد بر اساس لياقت آنان و تلاششان براي رسيدن به كمالات و خوبي‌ها باشد تا همه كودكان خانواده داراي اهداف عالي و بلند گردند و خوي را در مسير كمال و معنويت و ملاك‌هاي ارزشمند قرار دهند و بدانند كه اعمال و رفتارشان سبب تفاوت و تشويق از سوي والدين است و تفاوتي ميان پسران دختران نيست.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-در بين كودكان خود عدالت را رعايت كنيد

تلويزيون يكي از وسايل مدرن است كه در اثر پيشرفت صنعت به وجود آمده است و با تمام منافعي كه دارد، زيان‌هايي نيز با خود به همراه مي‌آورد. كودكان همچون بزرگسالان مايلند تلويزيون تماشا كنند و گاهي نيز آن را بر مطالعه كتاب‌هاي سودمند و ديني و بحث و گفت‌وگو و… ترجيح مي‌دهند. والدين از اين واقعيت كه تلويزيون اطفالشان را سرگرم مي‌نمايد، خوشحال مي‌شوند، اما درباره صدمه‌هاي احتمالي كه بر چشم و مغز كودكانشان وارد مي‌سازند، نگرانند.

كودكاني هستند كه بيشتر وقت خود را صرف تماشاي تلويزيون مي‌كنند، مي‌توان گفت آنها به تلويزيون معتاد شده‌اند. تماشاي زياد تلويزيون عوارضي مثل خستگي، سردرد، كم‌خوابي، استفراغ و… دارد. برخي والدين معتقدند كه تلويزيون مانند داروست و مقدار معيني دارد و بايد درست مصرف گردد و به همين منظور به كودك اجازه داده مي‌شود كه در وقتي معين، برنامه‌اي خاص را ببيند.

وقتي در تلويزيون در يك فيلم سينمايي كه به نمايش درمي‌آيد خشونت ظاهر شود بدون شك افكار، احساسات، عواطف و رفتار كودكي كه شاهد اين‌گونه صحنه‌هاي خشن است، تحت تاثير قرار مي‌گيرد و سيستم انگيزشي او را تحريك مي‌كند. خشونتي كه به صورت تصويري ارائه شود، احتمال خشونت و رفتارهاي ناشي از ترس و وحشت را در كودكان كم‌سن و سال و به‌خصوص پسران، چند برابر افزايش مي‌دهد. اين نوع صحنه‌هاي خشن احتمال جرم و جنايت را در افراد افزايش مي‌دهد.

البته بعضي كودكان بيشتر از بقيه از نظر فكري درگير اين نوع فيلم‌ها مي‌شوند. جنسيت هم در اين مورد اهميت دارد. يعني پسرها بيشتر از دخترها تحت تاثير قرار مي‌گيرند. مواجهه با صحنه‌هاي خشونت در تلويزيون، فعاليت مغز را در كودكان تحت تاثير قرار مي‌دهد و اين تاثير حتي در كودكاني كه در گذشته رفتار خشونت‌آميز نداشته‌اند نيز ديده مي‌شود. فرزندان دوست دارند ساعت‌ها پاي تماشاي تلويزيون، ويدئو و فيلم بنشينند! آنها با اين كار احساس شادي و رضايت مي‌كنند، اما اين رضايت با مشكلاتي همراه است. اگر آنها را به حال خود رها كنند، از تاثيرات بد ذهني و رواني اين مسائل در امان خواهند بود. استفاده بيش از حد از وسايل با چاقي و بي‌تحركي كودكان همراه است و عواقب جسمي بدي به دنبال خواهد داشت. همچنين ارتباط آنها را با پدرها و مادرها كمتر مي‌كند. در نتيجه كودكان فرصت ندارند در مورد مسائل خود با والدين صحبت كنند و به تدريج ارتباطات كمرنگ‌تر مي‌شود و فاصله‌ها بيشتر و بيشتر مي‌شود.

منبع: مركز مشاوره ستاره ايرانيان-نقش تلويزيون در تربيت كودكان

نكاتي براي واداشتن بچه ­ها به مرتب كردن اتاق­شان

هر صبح جمعه و روزهاي تعطيل بر سر اين موضوع جنگ به پا مي­شود. چه­بسا مادر و پدر يا هردو براي اولين بار با ملايمت بگويند كه: «خيلي خب بچه­ها وقتشه كه اتاق­هاتون رو تميز كنيد». بچه­ها نق مي­زنند، وقت تلف مي­كنند، گيج مي­شوند، يا يكباره دست از كار مي­كشند. بچه­ها اول صبح باتذكر با صداي بلند و اصرار والدين­شان عصباني مي­شوند. «چند بار بايد بهت بگم اين آشغال­ها رو جمع و جور كني؟ يا همين حالا انجامش مي­دي يا هيچ­وقت!»

والدين احساس مي­كنند برخي قانون­ها را بايد تحميل كرد. بچه­ها مي­خواهند اتاق­شان قلمروي -بهم ­ريخته­ ي- خودشان باشد. اين موضوع سرآغاز جنگ مي­شود. تهديد­ها شروع مي­شود. بچه­ ها تا حدي تسليم مي­شوند. والدين مدام اوقات­ تلخي مي­كنند. مدام بدخُلقي پيش مي­آيد. والدين برخي اوقات منصرف مي­شوند يا از فرط نااميدي خودشان بيشتر كارها را انجام مي­دهند. برخي اوقات هم بچه ­ها كارهايشان را تا جايي كه لازم است انجام مي­دهند، اگر فقط والدين بالاي سرشان نايستند، يا از نتيجه­ گيري پرهيز كنند، يا بچه­ ها را به كارهايي مشغول كنند كه برايشان بيشتر جالب است. تا يكشنبه­ ي بعد و راند بعدي.

چرا اين همه دردسر؟ چون اين كار ماست. آموزش كودكانمان براي اينكه برنامه­ هايشان رديف باشد، چه آنها اتاق شخصي داشته باشند و چه كنج دنجي براي خودشان، اندوخته­ ي مهمي براي بلوغ در مهارت­هايشان محسوب مي­شود.

عادت دادن به نظم، پيش­بيني ­پذيري و ثبات در زندگي را برايشان فراهم مي­سازد. دانستن اينكه چطور نظم ببخشيم و اين نظم را حفظ كنيم، آنها را در چالش­هاي بزرگ­سالي در حاشيه امن قرار مي­دهد.مرتب كردن رخت­خواب در زمان­هاي دشوار، ممكن است چيزي جزئي به­ نظر بيايد؛اما دانستن اينكه چطور در ميان جنب­ و جوش و بدو بدوها پيش برويم و مكان دنج خودمان را داشته باشيم، مهارت­هايي هستند كه ما در زمان­هاي سختي به­دست مي­آوريم.

اصرار به بچه­ ها براي مرتب چيدن وسايل،ايندرسرا به آنها مي­دهد كه نسبت به چيزها مسئوليت­پذير باشند. وقتي به آنها نشان دهيم كه چطور مراقب وسايل­شان باشند، وقتي به آنها ياد بدهيم كه چطور وسايل معيوب رابازيابي يا تعمير كنند، وقتي كه تشويق­شان مي­كنيم به چيزي كه برايشان ارزشمند است سروسامان بدهند، خلاصه­اي از مفهوم «مسئوليت­ پذيري» نسبت به مجموعه­ ي مشخصي از كارها را برايشان مي­ سازيم.

براي مطالعه بيشتر:

تعامل مديران و والدين در انضباط مدرسه

ايجاد مسئوليت پذيري در كودكان

شروع آموزش به بچه­ ها براي عمل به وظايف و تكاليف­شان اصلا شرم­آور نيست، مراقبت از چيزها جاي خوشحالي دارد. مراقبت عاشقانه از آنچه به ما داده شده است، راهي است كه عشقي را كهآدم­ها به ما نثار كرده­اند، به خودشان بازگردانيم.

منبع :كودك و نوجوان-تشويق بچه ها به مرتب كردن اتاقشان

مشاوره كودك و نوجوان به منظور ارتقا سطح تربيتي و آموزشي كودكان و نوجوانان مي باشد.

مشاوره كودك شامل روانشناسي، و تربيت كودك و مسائل آموزشي پيش از مدرسه و به هنگام مدرسه بوده است.

اين بخش در واقع موضوعات روانشناسي كودك و مشاوره تحصيلي را با هم ادغام كرده و با كمك متخصصين كودك و نوجوان به ارائه راهنمايي پرداخته مي شود.

در اين بخش شما با “دفاتر برتر كانون مشاوران ايران” در حوزه كودك، نونهال و نوجوان آشنا مي شويد.

در ادامه نيز جديدترين روشهاي و تكنيك هاي آموزشي و تربيتي بيان شده است.

انواع گروه سني در مشاوره كودك و نوجوان
نوزاد
كودك يك ساله
كودك دو ساله
كودك سه ساله
كودك 4 تا 7 ساله
نونهال 7 تا 11 ساله
نوجوان 12 تا 16 ساله
نوجوان 16 تا 18 ساله

منبع :كانون مشاوران ايران-مشاوره كودك و نوجوان